Öğrenciler sürünedursun. Sistem de, kurum da dimdik ayakta!

12 Mayıs 2011 Perşembe, 11:50

Özlem BUĞDAY YAĞMUR/OLAY

Ağlanacak halimizin izlediği seyri kısaca hatırlayalım:


“Zırnık kadar sorun yok. Her şey normal!



“Kopya yok. Olsa olsa mod-medyan var!”



“Tamam. Kabul... Acık şifre var. Ama o da sehven var!”



“Adayların ki temiz. Basına gönderilen kitapçıkta dümen var!”



“Varsa var. Kurum benim, keyif benim. Kime ne!”



“Yahu uzun etmeyin. Bahtsızlara mektup yazıp pardon dedik işte. Daha ne!”



“Devlet büyükleri tatmin olduktan sonra size ne!”



***



Sonra sıra bire bir yaşanan hallere geldi:



“Şey... Pardon...



Kitapçık verirseniz soruları yanıtliycam da...”



“Oldu canım. Dökmüşler!”



“Nasıl?..”



“Yok öyle her adaya bir kitapcık!



Bu meret şifresiyle mifresiyle kaça mal oluyor haberin var mı?”



“E n’apıcaz?”



“İdare edicen artık.”



“İdare derken?..”



“Ne bileyim işte... Kitapçık varmış gibi yap. Soruları okumuş gibi yap.”



“Olur mu canım öyle şey?”



“Olmuyorsa da bas git! İyi valla... Densize bak! Sanki kitapçık olsa şifreden anlayacakmış gibi...”



***







“Sevgili kurum…



Ben bütün soruları şıkır şıkır yaptığım halde sıfır çekmişim. Neden?”



“Sistem kutucukları dolduruş tarzını beğenmemiş de ondan!”



“Ya ben?..”



“Senin de tipin münasip görülmemiş!”





***





“Pek muhterem kurum…



Elimi dahi sürmediğim bölümlerden tam puan almışım da...



Hayırdır inşallah? Diye soracaktım.”



“Hayırdır hayır...



Endişeye mahal yok.



İçimizden geldi, tulum çıkardın.



Helali hoş olsun.



Yarasın!”







***







“Kıymetli kurum…



Benim puanım altıncıya değişti.



Bi deha sınıfına yükseliyorum.



Bi mankafa ayarına çekiliyorum.



Karar verseniz de duruma göre baksak...”



“Tamam. Anladık...



Sen şimdi bu güne kadar açıklanan puanlarının varsa moduna bak.



Olmadı meydanını çıkart.



O da olmazsa, derdine yan!!!”







***



Son tahlilde gereği düşünüldü:



Ne istifaya lüzum var, ne de iptale…



Her bi şey şahane…

Diye.
Aynen devamına