Şemdinli'ye zorlu kaçış

03 Ağustos 2012 Cuma, 10:14

Şemdinli top sesleriyle inlerken, evlerine mermi düştüğü için köylerini terk edenlerle birlikteyiz: Canımızı zor kurtardık...


Radikal'dan İdris Emen'in haberine göre, Zor bir yolculuğun ardından, 10 gündür PKK ile güvenlik güçleri arasında yoğun çatışmaların sürdüğü Şemdinli’deyim. Hakkâri Valiliği, hiçbir köyü boşaltmadıklarını açıklasa da yanımda Yiğitler Köyü’nden kaçarak canlarını zor kurtaran aileler var. Şemdinli ilçe merkezinde sadece silah ve bomba sesleri duyulurken çatışma bölgesinde neler olup bittiği bilnmiyor. Bir anlamda Şemdinli’de ses var görüntü yok!
PKK’nın ‘taktik değiştirmesi’ üzerine şiddetli çatışmalara sahne olan Şemdinli’ye doğru yola çıkıyorum. Ancak Şemdinli’ye girmek tahmin edildiği kadar kolay değil.


Türkiye’nin hiçbir yerinden Şemdinli’ye doğrudan giden otobüs firması yok. Suriye’deki gelişmeleri takip ettiğim Kilis’ten Şemdinli’ye gitmek için ilk önce Van’a gitmem gerekiyor. Van’dan Yüksekova’ya aktarma yapıp oradan da Şemdinli’ye hareket etmem lazım. Bu da neredeyse 900 kilometre demek. Kilis’ten Şemdinli’ye yolculuk tam 17 saat sürüyor. 100 kilometrede bir güvenlik güçleri arama yapıyor. Şemdinli’ye 10 kilometre kala top sesleri duymaya başlıyoruz. Araçtaki Şemdinli halkı “Sıcak bölgedesin, dikkatli ol” diyor.

İmsak ve top sesleri

Şemdinli’de sadece bir otel var. Ancak geceyi, çatışmaları daha iyi takip etmek için Goman ve Efkar dağlarının hemen yamacında bulunan Moda Mahallesi’ndeki öğretmenler evinde geçiriyorum. Goman ve Efkar’ın batısına yapılan operasyonlar aralıksız devam ediyor. 10 dakikada bir Şemdinli merkezinden kalkan Skorsky’ler operasyon bölgesine asker ve mühimmat takviyesinde bulunurken, saat 17.00 civarında Kobra tipi helikopterler, uçaklar Goman ve Efkar Dağları’nı ağır bombardımana tutuyor. Bombardıman iftarda duruyor.


Gece top sesleriyle uyanıyorum. Top seslerinin sıklaştığı saatlerde Hakkâri Dağ ve Komando Tugayı’ndan 20 ’Kirpi’ tipi zırhlı aracın, operasyon bölgelerine doğru gittiğini öğreniyorum. Top atışları ancak sabaha doğru kesiliyor, sonra tekrar başlıyor.


Ertesi gün köylerini terk etmiş Şemdinlileri buluyorum. Operasyon bölgesine yakın Çem, Bağlar ve Yiğitler mezrasında yaklaşık 60 aile köylerini boşaltmış durumda. Yiğitler Köyü’nden İbrahim Kaplan, “Canımızı zor kurtardık” diyor:


“Operasyonun dördüncü günü benim evime bir top mermisi isabet etti. Şans eseri o sırada evde kimse yoktu. Ama evim paramparça oldu. Jandarma yetkilileri bölgede can güvenliğimizin olmadığını söyleyince biz de apar topar köyümüzü boşalttık. Aileden yedi kişi yaya olarak Zorgeçit Köyü’ne gitti. Geri kalan dokuz kişiyle bir arabaya binip Şemdinli’ye geldik. Hayvanlarımız, eşyalarımız her şeyimizi orada bıraktık. Şimdi 16 kişi bu evde misafiriz. Toplam 22 kişi burada iki odalı evde kalıyoruz.’’

‘30 kişi bir evde yaşıyoruz’

Yiğitler Köyü sakinleri olarak ilk defa bu kadar uzun süren bir çatışmaya tanıklık ettiğini söyleyen Tahir Yaşar da bir daha köye dönmek istemiyor: “Silah seslerinden dolayı geceleri uyuyamıyorduk. Can güvenliğimiz kalmadığı için köyden göç etmek zorunda kaldık. Benim 100 tane keçim vardı. Onları ahıra kilitlemeye bile zamanım kalmadı. 30 kişi üç odada yatıyoruz.”

‘90’lı yıllara geri döndük’

Çatışmalar başladığından beri geceleri dışarıya çıkamayan halk, gündüzleri de sadece temel ihtiyaçlarını karşılamak için sokakta. Güvenlik ekipleri hem şehir merkezinde hem de çevre köylerde sürekli devriye geziyor. Operasyon bölgesinin yaklaşık 500 metre uzağında bulunan şehre savaş korkusu sinmiş durumda. Şehir halkı çatışmalar için “90’lı yıllara geri döndük” diyor. Artık alışveriş yapmak için şehir merkezine köylülerin gelmediğini belirten esnaf ise ödemelerinde sıkıntı yaşamaktan şikâyetçi.